بررسی فصل دوازدهم کاوشهای باستانشناسی ایران-ایتالیا در تلآجری
تاریخ انتشار: ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۰۴۷۵۷
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، علیرضا عسکری چاوردی در این نشست به ارائه بخشی از فعالیتهای صورت گرفته در فصل دوازدهم کاوشهای باستانشناسی ایران- ایتالیا در تلآجری پارسه، فارس پرداخت و گفت: برنامه فصل دوازدهم کاوش در محوطه تلآجری به مدت ۲ ماه با حضور هیأت مشترک ایرانی ایتالیایی به سرپرستی نگارنده و پییر فرانچسکو کالیری انجام شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: در نتیجه کاوش فصلهای پیشین ساختمانی با جهت شمالغربی جنوبشرقی در این محوطه بهدست آمد، با کشف کتیبههای میخی بابلی و ایلامی و باتوجه به کارکرد بنا مشخص شد این بنا یک دروازه یادمانی بوده است. این بنا در دوره هخامنشی متروک شد، سپس در اثر زمینلرزهای بزرگ تخریب و در دورههای بعد دیوارهای آن به غارت رفت. در این فصل برجهای شمالغربی، بخشی از راهروی شمالغربی و امتداد ضلع شمالی بنا کاوش و نمایان شد.
فصل پنجم کاوش باستانشناسی در محوطه تاریخی بازه هور
در ادامه میثم لباف خانیکی گزارشی از فصل پنجم کاوش باستانشناسی در محوطه تاریخی بازه هور، آتشکده قلعه دختر (روستای رباط سفید شهرستان مشهد استان خراسان رضوی) ارائه کرد و گفت: مطالعات میدانی باستانشناسی که از سال ۱۳۹۳ در محوطه تاریخی بازه هور دنبال شده، نشان داده است که در جبهه جنوبی این محوطه و بر فراز بلندی موسوم به کوه دختر، مجموعه معماری مهمی قرار داشته که از فضاهای متعدد معماری و ستونها و دیوارهای مزین به گچبریهای زیبا برخوردار بوده است.
این باستانشناس افزود: باتوجه به ظرافت و نفاست گچبریهای مکشوفه، مقدمتاً چنان فرض شد که در این مکان، عمارتی باشکوه برپا بوده که در احداث آن هزینه و نیروی زیادی صرف شده است (لباف خانیکی ۱۳۹۸). در نتیجه کاوش سال ۱۳۹۸ تردیدی در کاربری این مجموعه بهعنوان یک آتشکده مهم باقی نماند (لباف خانیکی ۱۳۹۹). بهمنظور شناخت بیشتر فضای ستوندار مجاور چهارتاقی و نیز ماهیت فضاهای خشتی جبهه جنوبی محوطه، پس از اخذ مجوز پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری کاوش باستانشناسی در قلعهدختر بازه هور انجام شد و اهداف مورد نظر کاوش تا حدود زیادی تحقق یافت.
برنامه میدانی بررسی باستانشناسی حریم محوطه لیان
در ادامه نوروز رجبی به ارائه گزارش کوتاه از برنامه میدانی بررسی باستانشناسی حریم محوطه لیان؛ منطقه هلیله و هزارمردان جزیره بوشهر پرداخت و گفت: برنامه میدانی باستانشناسی «گمانهزنی بهمنظور تعیین عرصه و حریم تُل پیتُل (لیان)» در شبهجزیره بوشهر با مجوز پژوهشگاه و پشتیبانی و حمایت اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان بوشهر آغاز شد. «تُلِ پیتُل» یکی از کلیدیترین و شناخته شدهترین محوطههای باستانی ایران بهویژه در هزاره سوم و دوم پ.م (دورههای عیلام قدیم و میانه) است که امروزه در محدوده پایگاه نیروی دریایی ارتش قرار دارد.
وی تصریح کرد: «تُل پیتُل» با تمام شناختگی و اهمیتی که در باستانشناسی و تاریخ ایران دارد، با شماره ۲۷۷۲ در سال ۷۹ در فهرست آثار ملّی به ثبت رسیده است. برنامه گمانهزنی «تُل پیتُل» با رویکردی حفاظتی از راه شناخت پیکره تپه و گستره لایهها و نهشتهای فرهنگی آن (عرصه) و شناساندن چشمانداز و بستر محیطی و تاریخی (حریم) و پیشنهاد چارچوب و ضوابطی برای اطمینان از سلامت اثر انجام شد.
کد خبر 6048852 فاطمه کریمیمنبع: مهر
کلیدواژه: باستان شناسی جامعه باستان شناسی تخت جمشید قوه قضاییه شهرداری تهران هلال احمر جمهوری اسلامی ایران مترو پلیس راهور رضا مراد صحرایی تهران سیستان و بلوچستان شهر تهران بارش باران امداد رسانی سازمان تعزیرات حکومتی سیل سیستان و بلوچستان فراجا باستان شناسی بازه هور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۰۴۷۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف نقوش صخرهای جدید در ورزقان
به گزارش خبرگزاری مهر، علی نریمانی رئیس اداره میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی ورزقان که دکتری باستانشناسی دارد، در گفتوگو با خبرنگار ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی آذربایجانشرقی اظهار کرد: شهرستان ورزقان واقع در منطقه شمالغرب ایران همواره بهعنوان یکی از مناطق مهم در مطالعات باستانشناسی ایران و جنوب قفقاز مطرح بوده است که پژوهشهای باستانشناسی انجام شده در این منطقه تاکنون آثار متنوعی از قبیل قلعه، گورستان، معماری صخرهای، مقابر دوران اسلامی را شناسایی و معرفی کرده است. در سال ۲۰۲۱ میلادی بررسی باستانشناختی که در محدوده معدن مس سونگون به انجام رسید و طی این بررسیها و مطالعات نقوش صخرهای نویافتهای شناسایی شدند. این هنر صخرهای روی تخته سنگهای ایجاد شده که نمونههای مشابه آن در سایر مناطق ایران و جمهوری آذربایجان قبل شناسایی شده است. اهمیت این سنگنگارهها در تکمیل اطلاعات مربوط به هنر صخرهای دوران پیش از اسلام ایران و جنوب قفقاز حائز اهمیت ویژهای است.
رئیس اداره میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی ورزقان ادامه داد: براساس نتایج به دست آمده این نقوش در حالتهای منفرد و دستهجمعی روی سنگهای سیاه از جنس آهنی بهروش کوبشی ایجاد شدهاند که بیشترین نقوش کشف شده در این سنگها متعلق به بز کوهی بوده که از این حیث قابل مقایسه با نمونههای زیادی از ایران و جمهوری آذربایجان است. نقوش نشانگر ماهیت کوچرو و شکارگر بودن طراحان این آثار است. دورههای زمانی شکلگیری این نقوش به دلیل نبود مطالعات آزمایشگاهی در ایران مشخص نیست و نمیتوان براساس مطالعات مقایسهای گاهنگاری خاصی برای آنها ارائه داد.
وی بیان کرد: این نقوش صخرهای در ارتفاع ۱۳۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است. همچنین این منطقه محیطی مناسب برای فعالیتهای گلهداری بوده و از قدیمالایام شغل اصلی مردم منطقه گلهداری به خصوص پرورش بز و گوسفند بوده است. نقوش صخرهای قوشا داش برروی سنگهای سیاه رنگی از جنس آهن ایجاد گردیده که بر روی تراس شیب دار و مشرف به راه قدیمی موسوم به «ائلیولو» قرار دارد.
نریمانی با اشاره به عدم انجام مطالعات منسجم بر روی هنر نقوش صخرهای افزود: باتوجه به اینکه تاکنون در منطقه شمالغرب ایران شناسایی تعدادی نقوش صخرهای منجر به انجام مطالعات منسجمی در خصوص این هنر در ایران نشده است، مطالعات در خصوص این نقوش نیز مراحل اولیه خود را طی میکند. بنابراین نیاز است تا اطلاعات سایر محوطهها نیز برای بررسی دقیقتر این موضوع، شناسایی و جمعآوری شود. برای این منظور بررسی باستانشناختی در محدوده معدن مس سونگون انجام شد که نتایج آن منجر به شناسایی محوطه قوشا داش شد.
رئیس اداره میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی ورزقان و دکتری باستان شناسی در انتهای صحبتهای خود با اشاره به اهمیت انجام مطالعات در حوزه هنر نقوش صخرهای و شناخت تاریخ جامعهشناختی و انسانشناختی منطقه آذربایجان، گفت: این محوطه شامل نقوش بز، آهو و انسان است که بهصورت جداگانه یا در یک جمع به معرض نمایش درآمدهاند. این نقوش میتوان درآمدی بر شناخت برخی از مفاهیم انسانشناختی و جامعهشناختی مبتنی بر زندگی کوچروی و دامدار و شکارگر است، بهطوری که نقوش حیوان بز بیانگر اقتصاد متکی بر فعالیتهای دامداری و کوچروی بوده و نقش حیوان آهو نشان از وجود شکار در این جامعه دارد. برخی از پژوهشگران در ایران دوره زمانی ایجاد این نقوش بهخصوص نقش بز را به دوران پیشاز تاریخ ارتباط میدهند اما به دلیل نبود مطالعات آزمایشگاهی در ایران امکان تعیین قدمت این هنر صخرهای وجود ندارد و نمیتوان دوره زمانی خاصی برای این آثار در نظر گرفت. این نقوش در تکمیل اطلاعات مربوط به هنر صخرهای ایران و جنوب قفقاز بسیار حائز اهمیت هستند.
کد خبر 6091458